Introductie serie over gebed (deel 1/3) 

Al weer een poos geleden hoorde ik in een preek in de Laankerk een illustratie. De predikant deed zijn best uit te leggen hoe we elkaar, als gemeente leden, voor onze geestelijke groei, nodig hebben. We zijn niet geroepen om in isolatie van andere Christenen te groeien in geloof….nee God heeft ons geplaatst in een Lichaam: de plaatselijke gemeente, waarvan we levende lidmaten zijn. We hebben gezamenlijk de verantwoording “in alles toe te groeien naar Hem die het Hoofd is […] bijeengehouden door elke band die ondersteuning geeft.”(Efeze 4:15 en 16). De predikant gaf het voorbeeld van een vurige houtskool….die heel snel uit zou doven als hij uit het vuur gehaald zou worden. In isolatie van de andere kolen dooft zo’n kooltje snel uit. Dit is inderdaad zo…en een goede illustratie van wat er met een Christen gebeurd die uit de christelijke kerk stapt en denkt alléén de christelijke strijd te kunnen strijden…. Maar er zit ook een andere kant aan deze illustratie en die is niet minder waar. Die wil ik hieronder uitleggen….

Jaren lang kookte ik regelmatig met een houtskool vuurtje in Togo. Het eist echt geduld om van een bergje koude houtskooltjes een gloeiend vuur te stoken! Eerst een paar grassprietjes laten branden, dan een paar houtjes …uiteindelijk begint één kooltje te gloeien en dan….door voortdurend met een waaiertje dit kooltje aan te jagen….spreid het vuur zich over de andere kolen en ontstaat er een vuur. Het is dus niet verwonderlijk dat het hier gebruikelijk is om bij je buurvrouw een brandend kooltje te gaan halen om jouw vuurtje mee te beginnen….het scheelde zeker 10 minuten in het proces!

Maar nu de andere kant van die illustratie: een brandend kooltje tussen andere kooltjes leggen was absoluut geen garantie dat dat kooltje bleef branden’!!! Als je er niet bij ging zitten met je waaiertje doofde dit kooltje gewoon uit, tussen alle andere kooltjes in. Net zoals dat waaien essentieel was voor dat houtskool vuur…is het mijn diepe overtuiging, en ervaring, dat ‘’corporate prayer’ , (dit is letterlijk vertaald‘Lichaams gebed’… het eensgezinde, gezamenlijke gebed van gemeenteleden tot hun  Vader) absoluut essentieel is voor de geestelijke groei, en gloei, van een gemeente. ( Net zoals een persoonlijk gebedsleven essentieel is voor persoonlijke groei in geloof) In het volgende stukje meer hierover….

Al weer een poos geleden hoorde ik in een preek in de Laankerk een illustratie. De predikant deed zijn best uit te leggen hoe we elkaar, als gemeente leden, voor onze geestelijke groei, nodig hebben. We zijn niet geroepen om in isolatie van andere Christenen te groeien in geloof….nee God heeft ons geplaatst in een Lichaam: de plaatselijke gemeente, waarvan we levende lidmaten zijn. We hebben gezamenlijk de verantwoording “in alles toe te groeien naar Hem die het Hoofd is […] bijeengehouden door elke band die ondersteuning geeft.”(Efeze 4:15 en 16). De predikant gaf het voorbeeld van een vurige houtskool….die heel snel uit zou doven als hij uit het vuur gehaald zou worden. In isolatie van de andere kolen dooft zo’n kooltje snel uit. Dit is inderdaad zo…en een goede illustratie van wat er met een Christen gebeurd die uit de christelijke kerk stapt en denkt alléén de christelijke strijd te kunnen strijden…. Maar er zit ook een andere kant aan deze illustratie en die is niet minder waar. Die wil ik hieronder uitleggen….

Jaren lang kookte ik regelmatig met een houtskool vuurtje in Togo. Het eist echt geduld om van een bergje koude houtskooltjes een gloeiend vuur te stoken! Eerst een paar grassprietjes laten branden, dan een paar houtjes …uiteindelijk begint één kooltje te gloeien en dan….door voortdurend met een waaiertje dit kooltje aan te jagen….spreid het vuur zich over de andere kolen en ontstaat er een vuur. Het is dus niet verwonderlijk dat het hier gebruikelijk is om bij je buurvrouw een brandend kooltje te gaan halen om jouw vuurtje mee te beginnen….het scheelde zeker 10 minuten in het proces!

Maar nu de andere kant van die illustratie: een brandend kooltje tussen andere kooltjes leggen was absoluut geen garantie dat dat kooltje bleef branden’!!! Als je er niet bij ging zitten met je waaiertje doofde dit kooltje gewoon uit, tussen alle andere kooltjes in. Net zoals dat waaien essentieel was voor dat houtskool vuur…is het mijn diepe overtuiging, en ervaring, dat ‘’corporate prayer’ , (dit is letterlijk vertaald‘Lichaams gebed’… het eensgezinde, gezamenlijke gebed van gemeenteleden tot hun Vader) absoluut essentieel is voor de geestelijke groei, en gloei, van een gemeente. (Net zoals een persoonlijk gebedsleven essentieel is voor persoonlijke groei in geloof) In het volgende stukje meer hierover….

Introductie serie over gebed (deel 3/3) 

Toen Alexandre zijn Theologie studie afgerond had begonnen wij met de voorbereidingen voor onze terugkeer naar Togo. In Januari 2020 kochten we tickets voor onze vluchten op 23 juli. Het leek ons destijds heel mooi om net voor ons vertrek, op zaterdag 11 juli, een dag te organiseren waarop we, samen met onze achterban en supporters, na konden denken over het belang van gebed voor de zending. Wij hebben zeker de gebeden van onze achterban nodig! Tevens konden vrienden en gemeente leden op die dag afscheid van ons nemen. En zo gebeurde het dat ik in Januari op zoek ging naar een spreker voor deze ‘mini-conferentie’. Binnen een aantal weken had ik contact gehad met meerdere potentiële sprekers. Zij waren allemaal enthousiast over het initiatief, maar waren om uiteenlopende  redenen precies op die datum verhinderd. Uiteindelijk beloofde één spreker te komen….maar hij schreef wel “dat het reizen wellicht wat lastiger zou zijn’….

Daarna volgden de rare weken van totale lockdown en zagen wij onze plannen voor juli verdampen. Maar ook wij ontdekten de mogelijkheden die er online zijn…en inmiddels wist ik met zekerheid dat al de redenen waarom de sprekers verhinderd waren inmiddels ook geannuleerd zouden zijn. Vandaar dat ik toen de sprekers opnieuw benaderd heb om hen te vragen om digitaal een bijdrage te leveren aan een online serie over gebed, en dat deden ze graag. Inmiddels is deze serie in de afrondende fase! Het is een serie boordevol Bijbels onderwijs waarin veel aspecten van gebed aan bod komen. De serie bevat 10 lezingen over het belang van gebed voor de uitbreiding van Gods Koninkrijk. 7 van de lezingen zijn in het Engels, maar deze heb ik in de afgelopen maanden kunnen ondertitelen. Iedere lezing wordt gevolgd door gespreksvragen.  De serie is bedoelt voor kleine groepen zoals huisbijbelkringen. TFC’s, JV’s, Evangelisatie commissies etc. etc.  Degene die zich inschrijven voor de serie krijgen toegang tot de serie….we hopen uiteraard dat de groepen bij elkaar kunnen komen om de gespreksvragen met elkaar door te nemen….maar als dat vanwege Covid maatregelen niet mogelijk is kunnen deze groepen ongetwijfeld via Zoom of Teams ‘samenkomen’ om de vragen met elkaar te bespreken.

Gisteren vroeg ik me af hoe ik ook dit laatste stukje ter introductie van de serie kon afronden met een illustratie. ‘Toevallig’ las ik deze uitspraak van een van de puriteinen: ‘Unstirred coals do not glow nor give heat’…(ongeroerde kolen gloeien niet en geven geen warmte). Ook de puriteinen kenden de do’s en dont’s van het koken met houtskool! Naast ieder houtskool vuurtje ligt, ook hier in Togo, een metalen pook. Af en toe hebben kolen het nodig om een beetje opgepord te worden zodat ze weer meer warmte geven. Ikzelf ben, al ondertitelend, er zeker achter gekomen hoe koud ik eigenlijk wel niet was! Voelen jullie je ook af en toe ver van God en koud van binnen?? Laten we bidden dat de Geest deze serie zal gebruiken om ons, en vele anderen, op te porren tot meer gebed, met als gevolg: grotere liefde tot God, grotere warmte tot elkaar en een snellere groei van Zijn Koninkrijk!