Introductie serie over gebed (deel 2/3)

Verhuizen is stressvol … Zo waren ook de laatste weken in België echt zwaar. Niet alleen al het pakken, administratie regelen, leegruimen…ook is het zwaar afscheid te moeten nemen van familie en vrienden. Bovendien bracht het vooruitzicht van reizen in Corona tijd nog extra onzekerheden met zich mee. .. Wat het voor mij nog extra moeilijk maakte was het feit dat er veel dingen nu eenmaal door mij geregeld moesten worden. Dit was totaal geen onwil van Alexandre, maar hij leest geen Nederlands, mocht geen autorijden en ik was nu eenmaal degene die twee keer per week naar NL moest om te werken…. Op een avond werd het me echt teveel, vooral een opmerking van Alexandre….dat het allemaal wel goed zou komen…..( waarmee hij me juist probeerde te bemoedigen!) schoot verkeerd en tot mijn grote schaamte heb ik toen, totaal onterecht, op hem gescholden!. Terwijl ik mezelf hoorde foeteren wist ik al dat ik fout zat….maar de stoom moest eruit en zonder het bij te leggen (….ja inderdaad….zonder te bidden…) ging ik die avond boos naar bed…
De volgende ochtend bracht Alexandre de kinderen naar school en installeerde ik me uit gewoonte achter de computer voor de Zoom van onze Brusselse kerkelijke gemeente. Sinds corona lockdown baden de leden van de gemeente iedere maandag en vrijdag ochtend en soms ook op donderdag avond, samen via Zoom. Ik voelde me alles behalve in de ‘mood’ om mee te bidden! Maar wanneer je je broeders en zusters hun dankbaarheid hoort uitspreken tot de God die ons zoveel liefheeft,…als je ze hoort vragen om vergeving, hoort bidden om Zijn kracht en hulp, dan duurt het niet lang of je beseft je dat jij degene bent die ‘out of tune’ is! Binnen een half uur had ik (zachtjes van binnen) mijn fouten van de avond ervoor aan de Heere beleden….en toen Alexandre terugkwam ook hem om vergeving gevraagd. Wat een enorme zegen is het om als koud houtskooltje gewarmd te worden door de gebeden van je broeders en zussen!!
Het doel van samen bidden is natuurlijk niet het corrigeren van je broeders of zusters, maar ik weet uit ervaring dat het een middel is waardoor we geestelijk weer ‘gestemd’ worden. Het eensgezinde gebed is een genademiddel wat God aan Zijn gemeente geeft (Handelingen 2:42)… Het is een aangename geur voor God (Openbaringen 8:3-5). Al doende: wordt Zijn Naam beleden (Romeinen 10:10), Bewijzen we ons geloof (Handelingen 9:11), doen we Zijn wil (Jesaja 56:7), groeien we in broederlijke liefde (Romeinen 12:10), sporen we elkaar aan tot liefde en goede werken (Hebreeën 10:24,25), bewaren we de eenheid van de Geest (Efeze 4:3,4), danken we Onze Vader voor alle dingen (Efeze 5:20), bidden we voor elkaar (Jacobus 5:16), groeien we, als gemeente, in de genade van onze Heere Jezus Christus (Efeze 4:15,16) en zijn we gezamenlijk getuigen van Gods verhoring van onze gebeden (Handelingen 12:5-16).